Μνημείο Ολοκαυτώματος Θεσσαλονικιών Εβραίων. Πλατεία Ελευθερίας, Θεσσαλονίκη |
Γιατί καταδιώκουν νεκρούς
Άννα Φραγκουδάκη
Τα ξημερώματα 17 Ιουνίου βεβηλώθηκε το μνημείο του Ολοκαυτώματος στη Θεσσαλονίκη με αγκυλωτούς σταυρούς. Η πράξη ιεροσυλίας εκτός από τα συνήθη της χαρακτηριστικά είχε μια πρόσθετη λεπτομέρεια, οι βέβηλοι δράστες έκαναν επιπλέον τη βαρβαρότητα να διαγράψουν πάνω στο μνημείο τον αριθμό των θυμάτων! Είναι δύσκολο να συλλάβει κανείς πώς σκέφτονται άνθρωποι που θα πρέπει να είναι με πολλούς τρόπους ταπεινωμένοι και ψυχικά διαταραγμένοι, για να κραδαίνουν σβάστικες και να βγαίνουν μέσα στη νύχτα για να καταδιώξουν φαντάσματα νεκρών.
Η διαγραφή του αριθμού πάντως έχει νόημα πολυσήμαντο. Λέει κάτι τραγικό και απάνθρωπο αλλά αμιγώς πολιτικό και ας το ακούσουμε εγκαίρως. Το νόημα είναι να σβήσει η μνήμη των θυμάτων. Αυτό σημαίνει αναγνώριση των ναζιστικών εγκλημάτων. Δεν είναι δηλαδή οι κυνηγοί κεφαλών φαντασμάτων πλανημένοι από την άγνοια και νομίζουν ότι δεν έπραξε ο ναζισμός αυτό που τραγικά σημαίνει Ολοκαύτωμα. Ξέρουν τι έγινε και δηλώνουν ότι επιδιώκουν να λησμονηθεί. Σβήνοντας συμβολικά έναν «αριθμό», ελπίζουν να μπορέσει να ξαναγίνει.
Πράγματι, για να σβήσει η μνήμη των θυμάτων του ναζισμού, θα πρέπει να λησμονηθεί πώς, πότε και από ποιο καθεστώς εξοντώθηκαν 50.000 θεσσαλονικιοί Εβραίοι μαζί με άλλους έξι εκατομμύρια ανθρώπους στην Ευρώπη. Να λησμονηθεί πώς μπόρεσε αυτό να γίνει, ποιοι το διέπραξαν, ποιοι τους βοήθησαν, ποιοι το ανέχτηκαν και γιατί σιώπησαν… Πράγματι, αν σβηστεί η τραγική μνήμη των θυμάτων, ίσως τότε μπορέσει ο βρικόλακας του ναζισμού, σήμερα – αύριο, να ξαναζωντανέψει πολιτικά.
Τα θύματα στο μνημείο της Θεσσαλονίκης δεν είναι ένας αριθμός. Αλλωστε ο αριθμός δεν χωράει στο νου του ανθρώπου. Ενας νεκρός είναι μια οδυνηρή τραγωδία, τρεις νεκροί τρεις τραγωδίες. Χιλιάδες ή εκατομμύρια είναι πια στατιστική. Ξεπερνάει το συναίσθημα και το μυαλό. Τα θύματα στο μνημείο δεν είναι αριθμός, είναι ολόκληρος ο εβραϊκός πληθυσμός της Θεσσαλονίκης, ολόκληρος. Οι βέβηλοι δράστες καταδιώκουν φαντάσματα νεκρών για να λησμονηθεί «ο αριθμός», δηλαδή για να ξεχάσουμε τι είναι ο ναζισμός, και τότε ένα άλλο ολοκαύτωμα, ποιος ξέρει τίνων, θα είναι ίσως δυνατό να ξαναγίνει.
Πηγή: εφημερίδα «Τα Νέα», 2 Ιουλίου 2011
Αναδημοσιεύεται από το εξαιρετικό μπλογκ «Against antisemitism – Ενάντια στον αντισημιτισμό» http://enantiastonantisimitismo.wordpress.com/
Φωτογραφία: http://salonicanews-poli.blogspot.com/2011/07/blog-post_2005.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου